حســـبي من الشِّعــــرِ أنِّــــي فيــــهِ أنسكـبُ
فمســــتراحـــي بــــهِ والوجــــدُ والغضــــبُ
وغــــادةٌ كنــــتُ يومــــاً مــــا أهيــــمُ بِهــــا
وذكريــــاتِي وأحــــــــلامــي ومــــا أَصِــــبُ
حســــبِي منَ الشِّعــــر أنَّ الشعــــرَ لي وطنٌ
لا فيــــــــهِ نــــــارٌ ولا بــــــــردٌ ولا نصــــبُ
Post A Comment: